Menntamálaráðherra virðist misskilja máltækið um bókvitið

Í frétt á Vísi.is í dag er sagt frá umræðum um menntamál á Alþingi í dag. Þar kallaði Guðmundur Steingrímssón eftir aðgerðaráætlun um menntamál og talaði m.a. um þann fjölda sem menntar sig hér en starfar svo erlendis og borgar skatta þar. Illugi Gunnarsson, menntamálaráðherra, svaraði þá skv. Vísi, "Við erum þjóðin sem bjó til máltækið: 'Bókvitið verður ekki í askana látið'." Þarna held ég að Illugi hljóti að vera að misskilja máltækið. Ég lærði einhverntíma fyrir löngu að máltækið merkir að það þurfi að hafa fyrir bókvitinu, því verður ekki ausað í kollinn á fólki eins og að fá mat í askinn sinn. Hér eru tvær greinar sem styðja þennan skilning minn: Guðrún Kvaran á Vísindavefunum og grein á mbl.is.

Eftir umræðu hér á heimilinu og snögga leit á vefnum virðist algengt að fólk misskilji/misnoti máltækið. Sjá t.d. nýlega grein Ágústs H. Ingþórssonar þar sem hann skilur máltækið greinilega á sama hátt og Illugi.

Kannski er jafnvel hægt að segja að merking þess hafi breyst í tímanna rás, eða hvað?

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 22.6.2015 kl. 19:52]

Ég hef allta skilið þetta máltæki sem dæmi um þröngsýni hins gamla nytjahugsunarháttar að aðeins það sem skapar verðmæti sem hægt er að mæla í þyngdareiningum, sé einhers virði. 

Þ.e.bókvitið skilar engum mat né áþreifanlegum verðmætum sem við getum lifað á. 

[Tryggvi Thayer, 22.6.2015 kl. 20:24]

Ómar - það er mjög áhugavert að merking máltækisins virðist hafa breyst síðan það varð til. Ég velti fyrir mér hvers vegna. Er það vottur um anti-intellectualisma á Íslandi eða kannski tengt iðnvæðingu og stofnanavæðingu menntunar? Gæti orðið áhugavert rannsóknarverkefni.